From the proof of God's existence to the abacus

Autor

Słowa kluczowe:

wczesna filozofia scholastyczna, Anzelm z Canterbury, uniwersalia, argument na istnienie Boga, sztuki wyzwolone

Abstrakt

W artykule podjęto kwestię zauważonych arystotelesowskich motywów i wpływów Boecjusza na kształcenie i myśl na przełomie X/XIw. Powiązanie między dowodami Anzelma na istnienie Boga z Monologionu i Proslogionu oraz tzw. mensa geometricalis, czyli abakusem, liczydłem służącym do obliczeń arytmetycznych i przedstawień geometrycznych ok. 1000 r. n.e., jest przedstawione jako całkowicie naturalny sposób perypatetyckiej interpretacji intelektualnego świata Anzelma z C anterbury. Franciscus Salesius Schmitt zapoczątkował ten sposób myślenia przez poszukiwanie innych śladów spuścizny arystotelesowskiej w XI w. oraz ok. roku 1000 n.e (głównie pod wpływem tekstów Boecjusza).

Opublikowane

2014-06-30

Jak cytować

Otisk, M. (2014). From the proof of God’s existence to the abacus. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 47(1), 52–61. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/ssht/article/view/16296

Numer

Dział

Artykuły naukowe