Dobrostan i antyredukcjonizm w ujęciu istoty człowieka

Autor

Słowa kluczowe:

dobrostan, dobrostan fizyczny, dobrostan psychiczny, dobrostan biopsychonoetyczny, antyredukcjonistyczne ujęcie istoty człowieka

Abstrakt

Problematyka artykułu autorki skupia się wokół niezwykle istotnego zagadnienia, którym jest poczucie dobrostanu człowieka. Pojęcie dobrostan, w ujęciu definicyjnym Światowej Organizacji Zdrowia, jest synonimem zdrowia osoby ludzkiej, i jest rozumiane jako stan dobrego biologicznego i fizjologicznego funkcjonowania organizmu ludzkiego, a nie tylko jako brak choroby ciała lub niewystępowanie jakiejkolwiek fizycznej niepełnosprawności. Zdrowie fizyczne łączy się również z kondycją psychiki człowieka, gdy jest ona dobra, mówimy wówczas o dobrostanie psychofizycznym. Dążenie jednostki ludzkiej do dobrostanu nie odbywa się jednak jedynie na płaszczyźnie psychofizycznej, ale ma również wymiar duchowy, inaczej ujmując wymiar noetyczny. Antyredukcjonistyczne ujęcie wymiarowości człowieka podkreśla, że istota ludzka jest integralną jednością, przejawiającą się w trzech wymiarach: somatycznym – cielesnym, psychicznym – umysłowym i duchowym – noetycznym, w których może zyskać pełny i trwały dobrostan. Przyjęte biopsychonoetyczne ujęcie pojęcia dobrostanu jednostki ludzkiej nie pozwala autorce na redukcjonistyczne rozumienie wymiarowości osoby, bowiem odbiera człowiekowi rdzeń jego istnienia, najgłębszy i najcenniejszy potencjał jego egzystencji.

Bibliografia

Bartnik C.S., Personalizm, Lublin1995.

Chałas K., Wychowanie ku wartościom. Elementy teorii i praktyki, t. 1: Godność, wolność, odpowiedzialność, tolerancja, Lublin–Kielce 2006.

Chlewiński Z. i Zaleski Z., Godność, w: Leksykon filozofii klasycznej, red. J. Herbut, Lublin 1997, s. 260-262.

Cieślińska J., Poczucie dobrostanu i optymizmu życiowego kadry kierowniczej placówek oświatowych, „Studia Edukacyjne” 27 (2013), s. 95-112.

Crosby J.F., Zarys filozofii osoby. Bycie sobą, tłum. B. Majczyna, Kraków 2007.

Domaradzki J., O definicjach zdrowia i choroby, „Folia Medica Lodziensia” 40,1 (2013), s. 5-29.

Duda S., Dusza do zbawienia koniecznie potrzebna, „Znak” 644 (2009), https://www.miesiecznik.znak.com.pl/6442008sebastian-dudadusza-do-zbawienia-koniecznie-potrzebna/ [dostęp: 25.08.2023].

Frankl V.E., ...trotzdem ja zum Leben sagen. Drei Vorträge, Wien 1947.

Frankl V.E., Człowiek w poszukiwaniu sensu, tłum. A. Wolnicka, Warszawa 2019.

Frankl V.E., Lekarz i dusza. Wprowadzenie do logoterapii i analizy egzystencjalnej, tłum. R. Skrzypczak, Warszawa 2017.

Frankl V.E., Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii, tłum. A. Wolnicka, Warszawa 2018.

Górniewicz J., Kategorie pedagogiczne. Odpowiedzialność – podmiotowość – samorealizacja – tolerancja – twórczość – wyobraźnia, Olsztyn 2001.

Gryżenia K., Substancjalność i tożsamość u podstaw osobowego rozwoju i wychowania człowieka, w: Pedagogika chrześcijańska. Tradycja. Współczesność. Nowe Wyzwania, red. J. M ichalski, A. Zakrzewska, Toruń 2010, s. 367-379.

Herbut J., Podmiot, w: Leksykon filozofii klasycznej, red. J. Herbut, Lublin 1997, s. 425-426.

Herbut J., Wola, w: Leksykon filozofii klasycznej, red. J. Herbut, Lublin 1997, s. 539-541.

Herbut J., Wolność, w: Leksykon filozofii klasycznej, red. J. Herbut, Lublin 1997, s. 541-542.

Judycki S., Ja, w: Leksykon filozofii klasycznej, red. J. Herbut, Lublin 1997, s. 317-319.

Kim J., Redukcjonizm w filozofii umysłu, w: Encyklopedia filozofii, t. 2, red. T. Honderich, tłum. J. Łoziński, Poznań 1999.

Krokiewicz A., Zarys filozofii greckiej. Od Talesa do Platona. Arystoteles, Pirron i Plotyn, Warszawa 1995.

Męczkowska A., Podmiot, w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 4, red. T. Pilch, Warszawa 2005, s. 452-454.

Michalski J.T., Sens życia i pedagogika. Impulsy myśli Viktora E. Frankla, Toruń 2011.

Nadbrzeżny A., O duszy wczoraj i dziś. Panorama wybranych poglądów filozoficznych i teologicznych, „Verbum Vitae” 40,3 (2022), s. 581-612.

Niśkiewicz Z., Dobrostan psychiczny i jego rola w życiu człowieka, „Studia Krytyczne” 3 (2016), s. 139-151.

Popielski K., Noetyczne jakości życia i ich znaczenie w procesie „bycia i stawania się” egzystencji, „Chowanna” 1 (2008), s. 9-25.

Ruse M., Redukcjonizm, w: Encyklopedia filozofii, t. 2, red. T. Honderich, tłum. J. Łoziński, Poznań 1999, s. 780.

Smurzyńska A., Dusza – umysł – ciało. Rozważania nad triadyczną antropologią, „Racjonalia” 2 (2012), s. 182-192.

Syrek E., Teoretyczne podstawy współczesnej pedagogiki zdrowia jako subdyscypliny pedagogiki, „Pedagogika Społeczna” 2,72 (2019), s. 9-23.

Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 4, red. S. Dubisz, Warszawa 2003.

Wojnar I., Humanistyczne intencje edukacji, Warszawa 2000.

World Health Organization, https://www.who.int/ [dostęp: 25.08.2023].

Pobrania

Opublikowane

2025-01-25

Jak cytować

Gnat, K. S. (2025). Dobrostan i antyredukcjonizm w ujęciu istoty człowieka. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 57(1), 81–94. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/ssht/article/view/17592

Numer

Dział

Artykuły naukowe