Opublikowane: 2021-09-03

O fingowanej relacyjności w Apokryfie Agłai Jerzego Sosnowskiego

Dorota Karolina Samborska-Kukuć
Dział: interpretacje – wykładnie – analizy
https://doi.org/10.31261/errgo.9280

(Artykuł w języku polskim/A research article in Polish)

Abstrakt

Apokryf Agłai, techno-triller Sosnowskiego, to nie tylko postmodernistyczny palimpsest intertekstualiów, z odwołaniami między innymi do Stanisława Lema, nie tylko jawna gra z kiczem, lecz przede wszystkim rzecz o transgresjach tożsamości wskutek symulacyjnych relacji z wykorzystaniem gynoida. Nie są tu ważne klisze kulturowe, ale raczej perspektywa transhumanistyczna. Eksperyment z wykorzystaniem cyborga, mającego uwieść młodego pianistę, staje się zarówno dla nieświadomej ofiary, jak i dla nawigatorki robota przyczyną dezintegracji osobowości. Poprzez awatar Irena może przeżyć fascynujący stan immersji, Krzysztof realizuje swoje miłosne fantazmaty. Powieść jest refleksją nad przebiegiem i skutkami przekraczania granic człowieczeństwa poprzez technologię: łączenie ludzkiego z nie-ludzkim.

Zasady cytowania

Samborska-Kukuć, D. K. (2021). O fingowanej relacyjności w <i>Apokryfie Agłai</i> Jerzego Sosnowskiego: (Artykuł w języku polskim/A research article in Polish). Er(r)go. Teoria - Literatura - Kultura, (42), 167–178. https://doi.org/10.31261/errgo.9280

Cited by / Share

Er(r)go 42 (1/2021)

Nr 42 (2021)
Opublikowane: 2021-09-19


ISSN: 1508-6305
eISSN: 2544-3186
Ikona DOI 10.31261/errgo

Wydawca
University of Silesia Press | Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego i Wydawnictwo Naukowe "Śląsk"

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.