Teatr odzyskanego ciała. O "Blason du corps féminin" Ilse Garnier

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/SSP.2023.22.04

Słowa kluczowe:

Ilse Garnier, Blason du corps féminin,, spacjalizm, blason, logowizualność, ryso-pisanie

Abstrakt

W artykule podjęto próbę analizy tomu Blason du corps féminin francuskojęzycznej poetki spacjalnej Ilse Garnier. Poddano refleksji logowizualną strategię feministycznego odzyskiwania przez Garnier blasonu, popularnego w XVI wieku we Francji gatunku literackiego. Następnie, korzystając z teorii Tima Ingolda i Wassilego Kandinskiego, przyjrzano się zależnościom między płaszczyzną, linią a literą oraz ich funkcjom w opowieści o kobiecym ciele. Omówiono również relacje między kształtem linii a afektem oraz rytmiczność utworów Garnier w nawiązaniu do teorii i twórczości Władysława Strzemińskiego oraz Katarzyny Kobro. Ponadto nakreślono potencjał choreograficzny tomu w odniesieniu do zapisów stosowanych przez choreografów tańca. Na koniec prześledzono proces ryso-pisania poetki: kreślenie cyrklem, choreografię gestów (rozważania oparto głównie na tekstach Tima Ingolda oraz André Leroi-Gourhana), energię
kinetyczną, rolę ważnej dla Garnier maszyny do pisania oraz związanego z nią napięcia pomiędzy gestem podmiotki a jej nieobecnością.

Bibliografia

Garnier Ilse, 2010: Blason du corps féminin. L’herbe qui tremble, Paris.

Garnier Ilse, 2011: Jazz pour les yeux. L’herbe qui tremble, Paris.

Garnier Pierre, 1968: Spatialisme et poésie concrète. Gallimard, Paris.

Goeury Julien, 2016: Blasons anatomiques du corps féminin et contreblasons. Flammarion, Paris.

Ingold Tim, 2015: Rysowanie, pisanie i kaligrafia. Przeł. Marta Rakoczy. „Teksty Drugie”, nr 4 (154), s. 371–392.

Ingold Tim, 2016: Lines. A Brief History. Taylor & Francis Ltd., Abingdon.

Itten Johannes, 1975: Design and Form. The Basic Course at the Bauhaus and Later. Rev. ed. Van Nostrand Reinhold, New York.

Jakobson Roman, 1989: Kilka uwag o Peirce’ie, poszukiwaczu dróg w nauce o języku. Przeł. Stefan Amsterdamski. W: W poszukiwaniu istoty języka. Wybór pism. T. 1. Wybór, red. nauk. i wstęp Maria Renata Mayenowa. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, s. 51–58.

Kandinsky Wassily, 1986: Punkt i linia a płaszczyzna. Przeł. Stanisław Fijałkowski. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

Kobro Katarzyna, Strzemiński Władysław, 1997: Kompozycja przestrzeni. Obliczenia rytmu czasoprzestrzennego. Fragm. książki. Oprac. Nika Strzemińska. „Sztuka i Filozofia”, nr 13, s. 88–99.

Kupczyńska Kalina, 2022: Ryso-pisanie, linio-wizualność i (formalne) stany krytyczne w komiksie autobiograficznym. „Teksty Drugie”, nr 1, s. 84–105.

Leroi-Gourhan André, 1993: Gesture and Speech. Massachussetts Institute of Technology, Massachusetts.

Nader Luiza, 2017: Wojna Strzemińskiego. „Teksty Drugie”, nr 4, s. 71–95.

Peterson Royce Anya, 2014: Antropologia tańca. Przeł. Jacek Łumiński. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

Pintal Przemek, 2010: Poza hierarchią, sakramentem i patosem – wycieczki do gęstego lasu dla chłopców i dziewczynek. „Dyskurs. Pismo Naukowo-Artystyczne Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu”, nr 2 (11), s. 22–43.

Sassoon Rosemary, Gaur Albertine, 1997: Signs, Symbols and Icons. Pre-history to the Computer Age. Intellect Books, Bristol

Pobrania

Opublikowane

2023-12-28

Jak cytować

Prusiel, K. (2023). Teatr odzyskanego ciała. O "Blason du corps féminin" Ilse Garnier. Śląskie Studia Polonistyczne, 22(2), 1–14. https://doi.org/10.31261/SSP.2023.22.04