„O czterech terapeutyczno-korygujących opowieściach o świecie, o prze-budowie świata i innych powinnościach dydaktyki humanistycznej w czasach kryzysów”. Z Profesorem Tadeuszem Sławkiem rozmawia Magdalena Ochwat

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/TPDJP.2021.30.02

Słowa kluczowe:

edukacja humanistyczna, myślenie, empatia, kryzys, katastrofa, pandemia, lektury

Abstrakt

Wywiad z Profesorem Tadeuszem Sławkiem jest refleksją na temat współczesnej opowieści o świecie i powinnościach humanistyki w rzeczywistości różnorakich kryzysów, a zwłaszcza klimatycznego, uchodźczego, epidemicznego czy szeroko ekologicznego. Rozważania snute są w kontekście sytuacji społecznej, politycznej oraz etycznej i prowadzą do postawienia pytania o współczesny sposób uprawiania humanistyki w szkole w ogóle, a w polskiej szkole w szczególności. Profesor w rozmowie przywołuje starych mistrzów: Friedricha Schillera, Platona, Barucha Spinozę, by uzasadnić odwieczną ideę edukacji, która polega na tym, że uczniowie stawiani są przed zadaniem opowiedzenia, o czym i jak myślą, a nie zrelacjonowania, co wiedzą. Edukacja jest bowiem procesem ujawniania wątpliwości i stawiania pytań, a nie odtwarzaniem gotowych poglądów i cudzej wiedzy.

Pobrania

Opublikowane

2021-11-25

Jak cytować

Sławek, T., & Ochwat, M. (2021). „O czterech terapeutyczno-korygujących opowieściach o świecie, o prze-budowie świata i innych powinnościach dydaktyki humanistycznej w czasach kryzysów”. Z Profesorem Tadeuszem Sławkiem rozmawia Magdalena Ochwat. Z Teorii I Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego, 30, 11–17. https://doi.org/10.31261/TPDJP.2021.30.02

Numer

Dział

Wstęp